Çocuklarımızın elinde sapan varsa eğer, çocuklarımızı dahi öldürebilmeyi normalleştiren şiddet vardır vatanımızda.
Copların, gaz bombalarının, kurşunların karşısına bir taşla çıkabiliyorsa körpeciklerimiz, zulümler dalga dalga büyüyordur bizim ellerde.
Yüzü maskeliyse genceciklerimizin, direnişi gerektirecek, mücadeleyi esas kılacak baskılar hüküm sürmektedir.
Bir afiş, bir slogan dahi bölücü belleniyorsa eğer, bir olması istenmiyordur ezilen halkların.
Sadakalar sus payıdır yoksullara dağıtılan; din ve milliyetçilik aşısı uygulanır en uç dozda yoksullara.
Yoksullar halk değil yığın olsun diye!
Emekçiler sınıf değil gariban olsun diye!
Ezilenler şükretsin, isyan etmesin diye!
Efendiler ister ki birbirini ötekileştirsin ezilenler; sistem ötekileştirdiklerinin birbirlerine, düşman kesilmelerini kurgular boyuna.
Direnen halkların karşısına yığınlar çıkartılır bu yüzden; halklar yığın olarak görülür de yığınlar halk oluverir.
Direnen emekçilerin karşısına garibanlar dikilir bu yüzden; örgütlülük vatan millet düşmanlığıdır da biat kutsanıveren bir meziyet.
Biz çocuklarımıza kulluğu yakıştıramayız efendiler; bizim çocuklarımızın yeri camiler, tarikatlar değildir ve olmayacaktır da.
Direnişler, emek mücadeleleri, hak arayışları daha çocuk yaşta başlıyorsa bu ülkede, ayrımcılıklarla, sömürülerle, yaftalamalarla daha çocuk yaşta karşılaştıkları içindir canlarımızın.
Halk sorgular efendiler, emekçiler direnir!
Çocuklarımız haykırır, gençlerimiz yürür!
Siz Berkin’imizin mezarına konan bilyeyi, karanfili dahi suç unsuru olarak görürseniz, bunu yığınlarınız yutar da halk olan bilenir, can olan direnir her daim.
Vatanı vatan yapan candır efendiler, canı can yapan vicdandır. Bizim vatanımız vicdanımızda saklıdır gayrı; bizim vatanımız halklarımızla özgür, emekçilerimizle sulh içindedir.
Biz vatanımızı direnişlerde aradık efendiler; biz bu vatanı sokakta bulduk, alanlarda, komünlerde, Taksim’de, Kızılay’da, Hevsel’de vatan olduk, halk olduk, can olduk gayrı…
Ergür Altan
18 Mart 2014
Haberin kaynağı için tıklayın; sendika.org
