Kadınların neden sokağa çıktığını unuttunuz galiba!
Biz kadınlar, Gezi Parkı için direnişin ilk gününden itibaren sokaklardaydık; çünkü kentsel dönüşümün dev projeleri, kentin tarihi silerken kadınların mahallelerinde, yaşadıkları alanlarda yarattıkları tüm ilişkileri yok ediyor, kentte önceden kullandığımız birçok alana ulaşmamızı engelliyordu. Fakat bu direnişin kadınlar cephesinden bunca hızlı büyümesi, AKP’nin kürtaja karşı açıklamaları, kadınların kaç çocuk doğuracağına müdahaleye varan erkek egemen dayatmaları gibi bir dizi politikaya karşı birikmiş bir öfkenin işaretiydi.
İktidara çok büyük bir tepki duyuyoruz, alanlarda büyüyen öfkenin tarafıyız. Ancak bu öfkenin, sorunların sorumlusu olmadıkları halde kadınlara yöneldiğiniz görüyoruz. Öfkenin adresi Başbakan ve hükümetin yürütücülerdir; onların “karıları”, kızları değildir! Kadınlara yönelen küfürler, tacizler ve tepkiler erkek egemen bir namus algısının göstergesidir. Başörtülü kadınlara da benzer bir öfkeyle yaklaşmak asla haklı ve anlaşılır bir mücadelenin parçası olamaz!
Biz kadınları, sürekli birinin karısı, başkasının kızı, sevgilisi olarak tariflemeniz kadınların varlıklarını ve iradelerini ellerinden alıp erkeklere emanet etmek demektir. Başörtülü/başörtüsüz gibi sınıflandırmalarla kadınların varoluşunu, çerçevesini sizin çizdiğiniz temsillere sıkıştıramazsınız. Biz kimsenin “istediği, makul kadın” olmayacağız. Rejimler ve iktidarlar hep kadınlara doğru yolu göstermeye çalıştılar, aynı babaların, kocaların yaptıkları gibi… Biz başörtülü ve başörtüsüz kadınlar, bu alanların makul kadınları olmayı reddediyoruz!
Birlikte direndiğimiz sizlere, bu meydanları iradenizi kimseye teslim etmeyeceğinizi haykırmak için doldurduğunuzu hatırlatıyoruz. Bizlerden de irademizi teslim etmemizi beklemeyin.
Birçoğumuz, direnişin sürdüğü sokaklarda kendimizi normalden daha güvende hissediyoruz. Bu güveni korumamız gerekiyor.
8 Haziran 2013
İstanbul Feminist Kolektif
Kaynak; sosyalistfeministkolektif.org
