Yurt, Gezi’nin acılı annelerine ziyaretlerini sürdürüyor. Abdullah Cömert’in annesi, ‘Oğluma terörist dediler, asıl terörist onlar’ dedi
Fotoğraflar: Oğuz Yeter
Taksim Gezi Parkı’ndan tüm Türkiye’ye yayılarak milyonların katıldığı bir direnişe dönüşen Gezi direnişinde 3 şehit verdi Hatay. Abdullah Cömert, Ali İsmail Korkmaz ve Ahmet Atakan. İlk vurulan 22 yaşında Abdullah Cömert oldu. Cömert, 3 Haziran 2013 günü Abdullah Cömert polis tarafından atılan bir gaz kapsülünün başına gelmesi sonucu hayatını kaybetti. Cömert’in annesi Hatice Cömert ve ağabeyi Adnan Cömert ile Hatay’daki evlerinde görüştük. Hatice Cömert, Ali İsmail ve Ahmet’in anneleriyle sürekli görüşerek birbirlerine destek olduklarını anlatarak ”Emel, Emsal, ben. Hatay’ın acı anaları olarak biraradayız” dedi.
‘O gülüyor ama ben ağlıyorum’
Anne Cömert, ”Ne yaptı ki benim oğlum? Sadece sokağa çıktı. Barış için, huzur için, iyi yaşamak için. Başbakan ölüm emri verdi. Şimdi cumhurbaşkanı oldu. El sallıyor, gülüyor ama ben ağlıyorum. Benim içim acıyor. Oğlumun katilini sürekli televizyonda görmek istemiyorum. Onu cumhurbaşkanım olarak görmüyorum” diyor. ”Oğlumla gurur duyduğumu kesin yazarsın değil mi” diye soran Anne Cömert’e ”Yazacağım teyzecim” diyorum. Devam ediyor anne Cömert: ”Bizim çocuklarımız kimseye kötülük yapmadı. Onların adı hep katil kalacak. Bizim çocuklarımız ise hep sevgiyle anılacak.”
‘Babası rüyasında gördü’
Anne Cömert, oğlunun ölüm yıldönümünden bir gün önce sabah erken saatlerde eşinin kalkıp koşarak evi dolaştığını anlatıyor. ”Bütün odaları gezdi. ‘Abdullah, oğlum geldi’ dedi. ‘Nerede Abdullah? Bir yıl olmuş öleli’ dedim. Rüyasında görmüş oğlumuzu, gerçek sanmış. Sonra Abdullah’ın sesi kulağımda çınladı. Zaten onun sesi hep kulaklarımda, ‘anne, anne… diye.” Anne Cömert, oğlunun ölüm yıldönümünde Taksim’deki Gezi Parkı’na ilk gidişinde hissettiklerini anlatıyor: ”Gezi’ye gittim. Oğlumu düşündüm. Oğlumu nasıl öldürdüklerini.” Sonra ağlamaya başlıyor.
‘Davasını benden kaçırdılar’
Anne Cömert, kendisine ziyarete gelenlere, destek olanlara, oğlunun adını yaşatanlara teşekkür ediyor. Cömert, ”Kötü insanlar var ama iyi insanlar da daha bitmemiş. Bakırköy Belediyesi oğlumun ölüm yıldönümünde adını parka verdi. Bizi çok kalabalık karşıladılar, çok mutlu oldum” diyor. Anne Cömert, güvenlik gerekçesiyle oğlunun davasının Hatay’dan Balıkesir’e taşınmasının kendilerini çok zorladığını söylüyor. ”Burada mahkeme yok muydu?” diyen anne Cömert, şöyle devam ediyor: ”Davamızı 1300 km uzağa taşıdılar. Adana’ya, Mersin’e, Kayseri’ye gönderselerdi bari. Balıkesir’e niye gönderdiler? Bize eziyet ediyorlar. Hakime dedim ki: Benim oğlumu katlettiler. Ben hastayım. Ne olur başka yere göndermeyin. Nereye gönderirlerse göndersinler peşini bırakmayız. Biz mahkemeye geliyoruz ama katil nerede? Onları Allah’a havale ediyorum. Oğlumu hem katlettiler hem davasını benden kaçırdılar”
‘Elinde sadece bayrak vardı’
Davanın Hatay’da görülmesi için Anayasa Mahkemesi’ne başvurduklarını anlatan anne Cömert, ”Tek isteğim oğlumun katili cezalandırılsın. Başka evlatlar ölmesin, başka analar ağlamasın. Benim içim çok acıyor. Evlat acısı çok kötü” diyor. ”Oğlumun elinde sadece Türk bayrağı vardı” diyen anne Cömert, ”Benim oğluma terörist dediler, bunu diyenler teröristtir. Benim oğlum bu halk için sokağa çıktı” diyerek tekrardan oğluyla gurur duyduğunu söylüyor.
‘Kızımın adı diren olacak’
Ağabey Adnan Cömert ise, kardeşinin Gezi direnişi sırasında beyaz bir tişörtün üzerine yazdığı ”Günaydın Türkiye #diren” yazısını göstererek şöyle diyor: ”Eylemlere katılanlara ‘para aldılar’ diyorlardı. Benim kardeşim para alırsa 20 lira verir bir tişört alırdı. Bakın kalemle yazmış.” Eşi hamile olan ağabey Cömert, ”Kızımın adı ‘diren’ olacak” diye ekliyor.
Meltem Yılmaz
27 Ağustos 2014
Haberin kaynağı için tıklayınız; yurtgazetesi.com.tr
