Bir devlet cinayetiyle uyanmak ne kadar yıkıcı… Bu kez kurban, 15 yaşındaki Berkin Elvan. İstanbul’da geçen sene düzenlenen Gezi Parkı protestolarında, ailesine ekmek almak için dışarı çıkmıştı. Polisin attığı gaz fişeğiyle başından vuruldu. Götürüldüğü hastanede komaya girdi ve 269 gün sonra hayatını kaybetti.
Devlet eliyle işlenen bu son cinayet, Türkiye’ye taşınmamdan bu yana işlenen ve devletin doğrudan sorumlu olduğu diğer cinayetleri hatırlattı bana. Hrant Dink, bu ülkeye gelmemden yaklaşık bir ay sonra öldürüldü. Bu korkunç olayın üzerimde yarattığı etkinin boyutunu kelimelere dökemiyorum bile… Agos’un önünde yas tutanlarla birlikte geçirdiğim günler, inanılmaz bir kitlenin katıldığı cenaze töreni ve devletin ilerleyen yıllarda, cinayeti hakkıyla soruşturmakta tek kelimeyle utanç verici bir biçimde ve kasıtlı olarak başarısız olması… Bu rezillik bugün hâlâ devam ediyor.
Devlet, Roboski’de çoğu reşit bile olmayan 34 yurttaşını katletti.
En büyük şok Roboski’ydi
Roboski katliamıysa beni daha bile çok etkiledi. Katliamı, 29 Aralık 2011 sabahı uyandıktan hemen sonra, devletin çoğu reşit bile olmayan 34 vatandaşını bombalayarak öldürdüğü trajediden birkaç saat sonra öğrendim. Şunu unutmayalım ki, bu bombardıman kasıtlıydı. O günden bu yana geçen iki yılda Roboski’ye sık sık gittim ve hem katliam, hem de devletin bunu halının altına süpürmesi nedeniyle giderek daha fazla şoka uğradım.
Devletin yanına kâr kalmasın
Ve şimdi de Berkin Elvan. Dün, Berkin’in 16 kiloya düştüğü haberi geldi. 15 yaşındaki bir çocuk için fazla hafif… Hayata tutunmaya yeterli değil… Berkin’in annesi Gülsüm, “Oğlumu Allah değil Tayyip Erdoğan öldürdü” diye feryat ediyordu. Ve şimdiden biliyoruz ki, en üst düzey isim Başbakan Tayyip Erdoğan olmak üzere, sorumlular bırakın dava açılıp cezalandırılmayı, soruşturulmayacak bile. Devletin yanına kâr kalacak. Ne Berkin, ne de ailesi adalete ulaşacak.
Berkin, 269 gün sonra yaşam mücadelesini kaybetti.
Türkiye Cumhuriyeti’nin bir asra yaklaşan ömründe, devlet, işlediği cinayetlerin hiçbirinden sorumlu tutulmadı. Cumhuriyetin ilk yıllarından bu yana, devlet iktidarı korumak için acımasızca öldürdü ve tek bir istisna olmadan, her seferinde, yaptığı yanına kâr kaldı. Atatürk’e muhalefet edenler, isyan çıkaran Şeyh Said, Koçgiri ve Dersim’de yaşayanlar, öğrenci lideri Deniz Gezmiş, 1980 darbesinde cezaevinde ölen onlarca kişi, 1993′teki Sivas katliamının kurbanları ve 1955′te Rumlara yapılan pogromlar, gazeteci Uğur Mumcu, yazar ve entelektüel Musa Anter… Liste sonsuz ve ‘hepimizin faillerini bilmesine rağmen cinayetlerin çözümsüz kalması’ yönündeki kaideyi bozan tek bir istisna bile yok.
Türkiye’nin değişmesi lazım
Fakat o istisnanın bir gün yaşanması lazım. Gelecekte devlet eliyle işlenecek cinayetlerden biri -ve daha fazla cinayetlerin işleneceğinden tek bir saniye bile şüphe etmeyin- hakkıyla soruşturulacaktır. Çünkü Türkiye’nin değişmesi lazım; sistem bu zalimliğiyle uzun süre daha hayatta kalamaz. Türkiye’nin vatandaşları devletin gerçek yüzünün giderek daha fazla farkına varıyor ve her gün daha yüksek sesle adalet talep ediyor. Bu durumun bir gün sistemin çöküşüne yol açması kaçınılmaz.
Bir gün, ilk kez…
Bir gün, bir devlet cinayeti ilk kez derinlemesine soruşturulacak. Devletin bir temsilcisi ilk kez bir hâkimle yüz yüze gelecek ve işlenen cinayetler nedeniyle hapse girecek. Adaletin nasıl hissettirdiğini bir aile ilk kez hissedecek ve kayıplarının acısını aşmaya çalışırken adalet sayesinde daha güçlü hissedecek. O soruşturma, o hapis cezası ve buradan alacakları güç, devletin hesap verdiği vakalar serisinde bir ilk teşkil edecek. Sadece aileler değil, bütün bir iyileşmeye başlayacak. Lütfen, o gün bir an evvel gelsin. Türkiye’nin buna çaresizce ihtiyacı var.
Berkin Elvan, senden öncekiler ve sonrakiler gibi, hiç unutulmayacaksın.
Fréderike Geerdink
12 Mart 2014
Haberin kaynağı için tıklayın; http://www.diken.com.tr
