Evrensel: Adalet divanına doğru – Sevda Karaca

adalet-divanina-dogruDaha metrobüsün içinde başlıyor “Berkin Elvan, 15’inde bir fidan” mırıldanmaları. Durağa gelince akan insan seline bu mırıldanmaların bağırmaya dönüşmesi eşlik ediyor. Yürümek zor. İnsanlar birbirine yardım ediyor her fırsatta. Aşılması gereken bir çit, çamura basmamak için geniş bir adım hep Berkin’e akan selden birinin el uzatması ile gerçekleşiyor. “Hırsız Katil Recep Tayyip Erdoğan” sesinin coşkusu ağaçlardan kuşları uçuruyor. Liseliler, kıyafetleriyle kol kola. Önlerine Berkin’in kara gözleri “ben buradayım, bu çocuklarla yaşıyorum” dercesine iliştirilmiş. Herkes bütün liselileri Berkin gibi görüyor, kalabalıkta kolluyor. Dolan gözlerle bakıyor. Hani “mahşer” diyor ya Erdoğan, işte “mahşer” burası. Öte dünyaya bırakılamayacak bir hesabın görüleceği yer. Evet, bir cenaze töreni hakkın haklıya teslim edileceği bir adalet divanına dönüşmekte.

Gülseren hanım 13-14 yaşlarındaki kızı Elif ile gelmiş, bir köşede put gibi durmakta. Kızının elinde bir somun ekmek, onun elinde bir somun ekmek. Dudaklarını sıkmış, bekliyor. “Bir ekmeği bir çocuğa çok gördüler. Benim kızım da olabilirdi Berkin’in yerine. Berkin’in anası nasıl yanıyorsa öyle yanıyor içim. Ama ağlamak yok” diyor. Ağlarsa bizim derdimizden medet umanlara sevinç kaynağı oldum diye gözüne uyku girmezmiş.

Bir inşaatın tepesinde işçiler yan yana oturmuş, ayaklarını sarkıtmış izliyor kalabalığı. Biri dayanamıyor sonra, kalkıyor ayağa başlıyor bağırmaya; “evladımızın katili hırsızın en adisi Erdoğan” diye. Alkışlar yükseliyor yüzler inşaata dönük.

“Ne yana gitsek” diye soruyor bir grup kadın birbirine. “Ne yanı mı var, her yan Berkin’e çıkıyor” diyor genççe olanı. Kalabalığa karışıyorlar kol kola.

Yürüyoruz. Akıyor insan seli. Sloganlar hiç susmuyor. Genci yaşlısı yürüyor. AKP’nin afişini görmeye bile katlanamıyor insanlar. Darülaceze’ye doğru AKP’nin kocaman afişlerle donatılmış seçim bürosu önünde duraksayıp “hükümet istifa” diye bağırmayan, “katil Erdoğan” diye bağırmayan yok gibi. Bir genç tırmanıyor biz nasıl olduğunu anlamadan binanın tepesine. Önce ceketinin içinden Berkin’in bir resmini çıkarıp sallıyor. Kalabalık coşuyor. Sonra tek tek kesiyor pankartların iplerini. Pankartlar yere düştükçe “Berkin için” sesleri göğe yükseliyor. Tam o sırada bir arbede. Bir itfaiye aracı kalabalığın ortasına dalıyor son sürat. Öfke tavanda. İnsanların can korkusu yok, ne garip. İtfaiyecinin güvenliğini sağlamak için etten duvar örüyor insanlar. “Cenazemiz var, öfkemiz büyük, infiale yer yok” diyorlar. Yaralı yok. Tam o sırada Berkin’in tabutu geçiyor, biraz önce AKP’nin koca koca afişlerinin yere düştüğü yerin önünde, Berkin, 16 kiloluk büyük umut, önünde arkasında sağında solunda milyonlar, cansız bir beden gibi değil, elini savurmuş da “hadi gelin peşimden” diye kara gözleri gülerek çağırmış gibi insanları, milyonların önünde, akıtıyor insanlığın büyük umudunu adalet divanına doğru.

12 Mart 2014
Kaynak: evrensel.net