Bugün kutlu Gezi Parkı Direnişi’nin 29. günü. Bir ayı doldurmamıza bir gün kaldı. Bir ay içinde hem ülkemiz hem de dünya daha önce tahmin edilemeyecek şekilde değişti, değişmeye de her geçen gün ile birlikte devam ediyor.
Gezi Parkı Direnişi’ne tüm dünyadan destek verildiği artık hepinizin malumu. Türkiye dışında yaşayan bu ülke vatandaşları ya da bir şekilde bu ülke ile bağı olan herkes ufukta görünen harika geleceğin de bilinci ile tüm imkanları ile direnişin duvarına harç katıyorlar. Bu insanlardan birisi de Hollanda Amsterdam’da yaşayan 20 yaşındaki Ulusal.
Ulusal’ın hikayesine hollandalı gazeteci Haroon Ali kendi gazetesinde (vice.com) yer vermiş. Ardından Leiden Üniversitesinde çalışan ve Ulusal’ın direniş çabası türkçe bilenlerce de öğrenilsin isteyen Jorrit Jelle tarafından ingilizce olarak yosistanbul.wordpress.com/ sitesinde yayınlanmış.
Son olarak Yeşil Gazete ekibinden Özde Çakmak‘ın çevirisi ile aslen Hataylı kardeşimiz Ulusal’ın Gezi Parkı Direnişine Amsterdam’dan yaptığı katkıları sizlerle Türkçe, İngilizce ve Flemenekçe olarak paylaşıyoruz
* * *
Ulusal üç haftadır her akşam Amsterdam’ın “Beursplein” meydanında eylem yapıyor.
Dünya haftalardır İstanbul’da Taksim Meydanı ve civarındaki sert müdahelerle yatıp kalkıyor. Üzerlerinde kan lekeleri olan protestocuların fotoğrafları ve biber gazı ve tazyikli su aldırılarının görüntüleri Twitter ve Facebook üzerinden paylaşılıyor. Yalnızca Türkler de değil, başka milletlere mensup gazeteciler, sanatçılar ve aktivistler de paylaşımda bulunuyor. Evet, hatta etliye sütlüye karışmayanlar bile…
Devam eden plastik mermi yağmuru neredeyse Amsterdam’da Beursplein meydanında onlarca Hollandalı Türk’ün İstanbul, Ankara ve diğer şehirlerdeki kardeşlerini desteklemek için toplandıklarını unutturacak. İlk gösterileri medyada kısaca yer aldı, ama o zamandan beri Beursplein’deki barışçıl Türkler unutulmak üzere.
Oysa, yolum ne zaman oraya düşse aynı delikanlıyı görüyorum. Jöleli saçı, temiz tişörtü, sıcak yüz ifadesi ile. Beursplein’deki Türklerden çok daha genç olduğu için dikkatimi çekiyor. Allah rızası için neden her akşam hala orada olduklarını belki açıklar umuduyla onunla konuşmaya karar veriyorum. Başka mecralar bu soruyu sormuyor.
Ulusal (20), her akşam saat 7 sularında bisikletiyle Amsterdam West’den Beursplein’e gidiyor. O, aynı saatlerde Beursplein’a gelmemezlik etmeyen yirmi otuz kişilik çekirdek protestocu grubundan. Çoğu zaman gelen geçenlere dağıttığı poster ve el ilanları taşıyor. “Hollandalılara, turistlere ve Türklere olanları anlatmaya çalışıyorum. Hollanda’daki çoğu Türk’ün hiçbir şeyden haberi yok; sadece devlet televizyonunu izliyor ve Erdoğan’ın yalanlarını dinliyorlar.”
Ulusal’ın anne-babası Hatay’dan, Türkiye’nin güneyindeki bir il- geliyor. Ulusal, Hollanda’da doğmuş, annesiyle yaşıyor. Babası boşanma sonrası Türkiye’ye dönmüş. Ulusal, dini bir terbiye almamış, yine de kendini Müslüman addediyor. Bir lokantada yarı zamanlı çalışıyor ve piyano çalıyor. Önümüzdeki sene konservatuar sınavına girmeyi umuyor. Evden devraldığı siyasi bir görüş yok. Bu yüzden, ailesi ve arkadaşları olmadan tek başına eylem yapıyor.
“Kimsenin katılmasını istemiyorum,” diyor Ulusal. “Bunu kendi irademle başkaları için yapıyorum.” Sadece müzik yapan, yoga dersi veren ve başka barışçıl etkinlikler düzenleyen göstericilerin polisin aşırı şiddetine maruz kalması onu da etkilemiş. Ulusal’a göre, Gezi Parkı kapitalizmin varolmadığı kısa süreli de olsa küçük bir ütopya yarattı. “Şimdiye kadar o kadar çok şiddet ve yaralanma görüntüsü gördüm ki. Bu beni gerçekten derinden etkiledi.”
Aralarında Ulusal’ın da olduğu protestocular Atatürk’ün portresine bakarak sekiz saat boyunca hareketsiz duran Duran Adam’ın protestosunu yapıyorlar
Ulusal artık gece gündüz gelişmeleri takip etmekten başka birşey düşünemiyor. “Taksim Meydanı zorla boşaltıldığında, bütün gece ayakta kaldım. Aynı anda üç kanalı birden izliyor, durmadan Twitter ve Facebook’a bakıyordum.” Hollanda’da mümkün olan tüm kaynaklara erişebildiği için Ulusal, İstanbul’da olanları oradaki göstericilerden daha iyi biliyor. Türkiye’ye öyle dikkat kesilmiş ki Brezilya’daki daha yakın tarihli (fakat benzer) protestolar tamamen dikkatinden kaçmış.
Elbette Ulusal ilk uçakla İstanbul’a gitmeyi düşünüyor. “Ama oradakiler burda kalmamın ve Hollandalılara Türkiye’nin diktatorluğa dönüşmekte olduğunu haber vermemin daha iyi olacağını söylüyorlar.” Şimdilik Ulusal’ın protestosunu sonlandırması sözkonusu değil. Beursplein’de pes etmek lafı duyulmuyor. Türkiye’de hiçbir şey değişmediği ve yaralı/ölü sayısı artmaya devam ettiği sürece oradaki protestolar dadevam edecektir buradaki protestolar da.
Orjinal kaynak; vice.com/nl/
Çeviren : Özde Çakmak
25 Haziran 2013
Kaynak; yesilgazete.org
This post is also available in: İngilizce